محل تبلیغات شما

یا مهدی (عج)




یا علی نام تو بردم نه غمی ماند و نه همّی                    بابی انت و امّی

گوییا هیچ نه همّی به دلم بوده، نه غمّی                       بابی انت و امّی

تو که از مرگ و حیات، این همه فخری و مباهات               علی ای قبله حاجات

گویی آن شقی تیغ نیالوده به سمّی                        بابی انت و امّی

گویی آن فاجعه ی دشت بلا هیچ نبوده است                  درِ این غم نگشوده است

سینه ی هیچ شهیدی نخراشیده به سمّی                    بابی انت و امّی

حق اگر جلوه ی با وجه أتَمّ کرده در انسان                    کان نه سهل است و نه آسان

به خود حق که تو آن جلوه ی با وجه أتَمّی                     بابی انت و امّی

منکِر عید غدیر خم و آن خطبه و تنزیل                           کر و کور است و عزازیل

با کر و کور چه عیدی و چه غدیریّ و چه خُمّی                بابی انت و امّی

در تولا هم اگر سهو ولایت!چه سفاهت                         اُف بر این شَمّ فقاهت

بی ولای علی و آل، چه فقهی و چه شمّی!                  بابی انت و امّی

تو کم و کیف جهانیّ و به کمبود تو دنیا                          از ثَری تا به ثریّا

شَر و شور است و دگر هیچ نه کیفیّ و نه کمّی             بابی انت و امّی

آدمی جامع جمعیت و موجود أتَمّ است                         گر به معنای أعَمّ است

تو بِهین مظهر انسان و به معنای أعمّی                        بابی انت و امّی

چون بود آدم کامل غرض از خلقت عالم                          پس به ذریه آدم

جز شما مهدِ نبوت نبُوَد چیز مهمی                              بابی انت و امّی

عاشق توست که مستوجب مدح است و معظّم             منکرت مستحق ذَم

وز تو بیگانه نیرزد نه به مدحی و نه ذمّی                      بابی انت و امّی

بی تو ای شیر خدا سبحه و دستار مسلمان                 شده بازیچه ی شیطان

این چه بوزینه که سرها همه را بسته به ذمّی              بابی انت و امّی

لشکر کفر اگر موج زند در همه دنیا                             همه طوفان همه دریا

چه کند با تو که چون صخره ی صمّا و                          بابی انت و امّی

یا علی خواهمت آن شعشعه ی تیغ زرافشان               هم بدو کفر سرافشان

بایدم این لَمَعان دیده، ندانم به چه لِمّی                    بابی انت و امّی

 



1-پیامبر صلى الله علیه و آله فرمودند:
شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه عَزَّوَجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ یُضاعِفُ اللّه‏ُ فیهِ الحَسَناتِ وَ یَمحو فیهِ السَّیِّئاتِ وَ هُوَ شَهرُ البَرَكَةِ؛
ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى‏افزاید و گناهان را پاك مى‏كند و آن ماه بركت است.
 (بحارالأنوار، ج 96، ص 340، ح 5)


*******************************************
  2- روزه ماه شعبان
  امام صادق (علیه السلام) فرمود:
  من صام ثلاثة ایام من اخر شعبان و وصلها بشهر رمضان كتب الله له صوم شهرین متتابعین؛
 هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگیرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برایش محسوب مى‏كند.
  (وسائل الشیعه، ج7، ص 375، ح 22)

 

*******************************************
 3- روزه خوارى
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
 من افطر یوما من شهر رمضان خرج روح الایمان منه؛
 هر كس یك روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد - روح ایمان از او جدا مى‏شود
    (وسائل الشیعه، ج 7 ص 1، ح 4 و 5 _ من لا یحضره الفقیه ج 2 ص 73، ح 9)

 

*******************************************
 4- رمضان ماه خدا
 امام على (علیه السلام) فرمود:
 شهر رمضان شهر الله و شعبان شهر رسول الله و رجب شهرى؛
رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است.
    (وسائل الشیعه، ج 7 ص 266، ح 23)

 

*******************************************
 5- رمضان ماه رحمت
 رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:
 هو شهر اوله رحمة و اوسطه مغفرة و اخره عتق من النار؛
رمضان ماهى است كه ابتدایش رحمت است و میانه‏اش مغفرت و پایانش آزادى از آتش جهنم.
 (بحار الانوار، ج 93، ص 342)

 

*******************************************
 6- فضیلت ماه رمضان
 رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:
 ان ابواب السماء تفتح فى اول لیلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر لیلة منه؛
درهاى آسمان در اولین شب ماه رمضان گشوده مى‏شود و تا آخرین شب آن بسته نخواهد شد.
    (بحار الانوار، ج 93، ص 344)

 

*******************************************
  7- اهمیت ماه رمضان
  رسول خدا (صلى الله علیه و آله) فرمود:
 لو یعلم العبد ما فى رمضان لود ان یكون رمضان السنة؛
 اگر بنده خدا» مى‏دانست كه در ماه رمضان چیست [چه بركتى وجود دارد] دوست مى‏داشت كه تمام سال، رمضان باشد.
(بحار الانوار، ج 93، ص 346)

 

*******************************************
 8- قرآن و ماه رمضان
 امام رضا (علیه السلام) فرمود:
من قرا فى شهر رمضان ایة من كتاب الله كان كمن ختم القران فى غیره من الشهور؛
 هر كس ماه رمضان یك آیه از كتاب خدا را قرائت كند مثل اینست كه درماههاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
    (بحار الانوار ج 93، ص 346)

 

*******************************************
    9- شب سرنوشت‏ساز
    امام صادق (علیه السلام) فرمود:
   راس السنة لیلة القدر یكتب فیها ما یكون من السنة الى السنة؛
   آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته مى‏شود.
 (وسائل الشیعه، ج 7 ص 258 ح 8)

 

*******************************************
 10- برترى شب قدر
 از امام صادق (علیه السلام) سوال شد:
كیف تكون لیلة القدر خیرا من الف شهر؟ قال: العمل الصالح فیها خیر من العمل فى الف شهر لیس فیها لیلة القدر؛


 چگونه شب قدر از هزار ماه بهتر است؟
 حضرت فرمود: كار نیك در آن شب از كار در هزار ماه كه در آنها شب قدر نباشد بهتر است.
(وسائل الشیعه، ج 7 ص 256، ح 2)

 

*******************************************
 11- تقدیر اعمال
 امام صادق (علیه السلام) فرمود:
 التقدیر فى لیلة تسعة عشر و الابرام فى لیلة احدى و عشرین و الامضاء فى لیلة ثلاث و عشرین؛
برآورد اعمال در شب نوزدهم انجام مى‏گیرد و تصویب آن در شب بیست ویكم و تنفیذ آن در شب بیست‏ و سوم.
 (وسائل الشیعه، ج 7 ص 259)

 

*******************************************
 12- احیاء شب قدر
 فضیل بن یسار گوید:
 كان ابو جعفر (علیه السلام) اذا كان لیلة احدى و عشرین و لیلة ثلاث و عشرین اخذ فى الدعا حتى یزول اللیل فاذا زال اللیل صلى؛
 امام باقر (علیه السلام) در شب بیست و یكم و بیست‏ و سوم ماه رمضان مشغول دعا مى‏شد تا شب بسر آید و آنگاه كه شب به پایان مى‏رسید نماز صبح را مى‏خواند.
  (وسائل الشیعه، ج 7، ص 260، ح 4)

 

*******************************************
 13- زكات فطره
  امام صادق (علیه السلام) فرمود:
 ان من تمام الصوم اعطاء اكاة یعنى الفطرة كما ان الصلوة على النبى (صلى الله علیه و آله) من تمام الصلوة؛

 تكمیل روزه به پرداخت زكاة یعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پیامبر (صلى الله علیه و آله) كمال نماز است.
(وسائل الشیعه، ج 6 ص 221، ح 5)

 

*******************************************
14- بهار قرآن

  امام محمد باقر علیه السلام:
 لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛
  هرچیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است.
  (اصول کافی / ج2 / کتاب فضل القرآن » باب نوادر » حدیث 9 و 10)


منبع:http://www.beytoote.com


در داستان جالبى از امیر المومنین حضرت على(علیه السلام ) به این مضمون نقل شده است كه روزى رو به سوى مردم كرد و فرمود: به نظر شما امید بخش ترین آیه قرآن كدام آیه است ؟ بعضى گفتند آیه "ان الله لا یغفر ان یشرك به و یغفر ما دون ذلك لمن یشاء"(خداوند هرگز شرك را نمى بخشد و پائین تر از آن را براى هر كس كه بخواهد مى بخشد) سوره نساء آیه 48
امام فرمود: خوب است ، ولى آنچه من میخواهم نیست ، بعضى گفتند آیه "و من یعمل سوء او یظلم نفسه ثم یستغفرالله یجد الله غفورا رحیما" (هر كس عمل زشتى انجام دهد یا بر خویشتن ستم كند و سپس از خدا آمرزش بخواهد خدا را غفور و رحیم خواهد یافت) سوره نساء آیه 110
امام فرمود خوبست ولى آنچه را مى خواهم نیست .
 بعضى دیگر گفتند آیه "قل یا عبادى الذین اسرفوا على انفسهم لا تقنطوا من رحمة الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفورالرحیم" (اى بندگان من كه دراثر گناه، بر خویشتن زیاده روی کرده اید، ازرحمت خدا مایوس نشوید در حقیقت ‏خدا همه گناهان را مى‏آمرزد كه او خود آمرزنده مهربان است) سوره زمرآیه53
امام فرمود خوبست اما آنچه مى خواهم نیست ! بعضى دیگر گفتند آیه "و الذین اذا فعلوا فاحشة او ظلموا نفسهم ذكروا الله فاستغفروا لذنوبهم و من یغفر الذنوب الا الله" (پرهیزكاران كسانى هستند كه هنگامى كه كار زشتى انجام مى دهند یا به خود ستم مى كنند به یاد خدا مى افتند، از گناهان خویش آمرزش مى طلبند و چه كسى است جز خدا كه گناهان را بیامرزد)
سوره آل عمران آیه135
باز امام فرمود خوبست ولى آنچه مى خواهم نیست . در این هنگام مردم از هر طرف به سوى امام متوجه شدند و همهمه كردند فرمود: چه خبر است اى مسلمانان ؟ عرض كردند: به خدا سوگند ما آیه دیگرى در این زمینه سراغ نداریم . امام فرمود: از حبیب خودم رسول خدا شنیدم كه فرمود:
امید بخش ترین آیه قرآن این آیه است
"واقم الصلوة طرفى النهار و زلفا من اللیل ان الحسنات یذهبن السیئات ذلك ذكرى للذاكرین"
سوره هود آیه 114

و فرمود: اى على! آن خدایى كه مرا به حق مبعوث كرده و بشیر و نذیرم قرار داده یكى از شما كه برمى‏خیزد براى وضو گرفتن، گناهانش از جوارحش مى‏ریزد، و وقتى به روى خود و به قلب خود متوجه خدا مى‏شود از نمازش كنار نمى‏رود مگر آنكه از گناهانش چیزى نمى‏ماند، و مانند روزى كه متولد شده پاك مى‏شود، و اگر بین هر دو نماز گناهى بكند نماز بعدى پاكش می‏كند، آن گاه نمازهاى پنجگانه را شمرد
بعد فرمود: یا على جز این نیست كه نمازهاى پنجگانه براى امت من حكم نهر جارى را دارد كه در خانه آنها واقع باشد، حال چگونه است وضع كسى كه بدنش آلودگى داشته باشد، و خود را روزى پنج نوبت در آن آب بشوید؟ نمازهاى پنجگانه هم به خدا سوگند براى امت من همین حكم را دارد.
منبع:http://mstory.mihanblog.com/post/258

حدیث (2) حضرت زهرا سلام الله علیها:

اِنَّ السَّعیدَ، کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَن أحَبَّ عَلِیاً فی حَیاتِه وَ بَعدَ مَوتِه؛

همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

امالی(صدوق) ص2



حدیث (1) پیامبر اکرم (ص):

 فَاطِمَةَ بَضْعَةٌ مِنِّی فَمَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی وَ مَنْ سَرَّهَا فَقَدْ سَرَّنِی

فاطمه پاره وجود من است، هر که او را بیازارد مرا آزار داده و هر که او را خوشحال کند مرا خوشحال کرده است.

امالی(صدوق) ص104 ،بحار الانوار(ط-بیروت) ج67 ، ص3‏

حدیث (2) حضرت مهدی (عج) :

و لِی فِی اِبنَةِ رَسولِ اللهِ اُسوَةٌ حَسَنَةٌ

دختر رسول خدا (فاطمه) برای من سرمشقی نیت.

عوالم العلوم و المعارف(مستدرک حضرت زهرا تا امام جواد) ج11 ، ص8

 


مداحی زیبای حاج محمود کریمی 



شوریده وشیدای توام
شیرینی رویای منی
تا به قیامت پایه توام
دین منی دنیای منی
آقای منی
آآآه با شهیدان تو یا حسین
آآآه بر سر خان تو یاحسین
آآآه به دلم حسرت کربلا
آآآه کربلا کربلا کربلا …
فانی در ذات احدی
جان ابوفاضل مددی
عاشق عشق ناب توام
صاحب من ارباب منی
آقای منی
آآآه ساکن کربلا یاحسین
آآآه خاک کویت شفا یاحسین
آآآه به دلم حسرت کربلا
آآآه کربلا کربلا کربلا…
در شب ظلمت ماه منی
دلیل عشقی راه منی
نماز روحم سوی تو
قبله ی من محراب منی
آقای منی
آآآه ایینه ی خدا
آآآه شهید سر جدا
آآآه دلیل عزت کربلا
آآآه کربلا کربلا کربلا…




سلام ای هلال ماه محرم حاج میثم مطیعی

شده آسمان خیمه غم/ زمین و زمان غرق ماتم
دوباره افق، رنگ خون است/ سلام ای هلال محرم
دوباره محرم رسید و / حسینیه شد سینه هامان
دل اهل دل شد /نفسهایمان مرثیه خوان
به هر خط مقتل/ بیا خون بگرییم
كه منزل به منزل/ چو مجنون بگرییم
(یاحسین یابن اهرا)

بخوان روضه خوان بار دیگر/ بیا شرح آن ماجرا كن
بیا بغض یك ساله مان را/ به یك روضه حاجت روا كن
روایت كن از دشت ماتم/ بخوان خط به خط روضه هایت
ولی بگذر از خط آخر/ كه سربسته ماند حكایت
بیا ای دل امشب/ به پابوس این غم
بیا تا بباریم/ چو باران نم نم
(یاحسین یابن اهرا)

دوباره شده صحن هیأت/ پر از عطر نام شهیدان
دوباره بیا دم بگیریم/ به یاد امام شهیدان
كه ما مرد راه حسینیم/ نبیند كسی ذلت ما
بمیریم و هرگز نگیریم/ امان نامه دشمنان را
كه میثاق ما جز/ به عشق ولی نیست
كه فریاد ما جز/ علی یا علی نیست
(یاحسین یابن اهرا)

دانلود 

منبع موسیقی ما




طمع
أَزْرَى بِنَفْسِهِ مَنِ اسْتَشْعَرَ الطَّمَعَ وَ رَضِیَ بِالذُّلِّ مَنْ كَشَفَ عَنْ ضُرِّهِ وَ هَانَتْ عَلَیْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَیْهَا لِسَانَهُ. 
آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است. 
 
تهیدستی
الْبُخْلُ عَارٌ وَ الْجُبْنُ مَنْقَصَةٌ وَ الْفَقْرُ یُخْرِسُ الْفَطِنَ عَنْ حُجَّتِهِ وَ الْمُقِلُّ غَرِیبٌ فِى بَلْدَتِهِ. 
بْخل ننگ و ترس نقصان است . و تهیدستى مرد زیرك را در برهان كُند مى سازد و انسان تهیدست در شهر خویش نیز بیگانه است. 
 
شناخت
الْعِلْمُ وِرَاثَةٌ كَرِیمَةٌ وَ الْآدَابُ حُلَلٌ مُجَدَّدَةٌ وَ الْفِكْرُ مِرْآةٌ صَافِیَةٌ. 
دانش، میراثى گرانبها، و آداب، زیورهاى همیشه تازه، و اندیشه، آیینه اى شفاف است. 
 
ارزش هاى رازدارى و خوشرویی
صَدْرُ الْعَاقِلِ صُنْدُوقُ سِرِّهِ وَ الْبَشَاشَةُ حِبَالَةُ الْمَوَدَّةِ وَ الِاحْتِمَالُ قَبْرُ الْعُیُوبِ وَ رُوِیَ أَنَّهُ قَالَ فِى الْعِبَارَةِ عَنْ هَذَا الْمَعْنَى أَیْضاً الْمَسْأَلَةُ خِبَاءُ الْعُیُوبِ وَ مَنْ رَضِیَ عَنْ نَفْسِهِ كَثُرَ السَّاخِطُ عَلَیْهِ. 
سینه خردمند صندوق راز اوست و خوشرویى وسیله دوست یابى، و شكیبایى، گورستان پوشاننده عیب هاست. و یا فرمود: پرسش كردن وسیله پوشاندن عیب هاست ، و انسان از خود راضى، دشمنان او فراوانند. 
 
صدقه
وَ الصَّدَقَةُ دَوَاءٌ مُنْجِحٌ وَ أَعْمَالُ الْعِبَادِ فِى عَاجِلِهِمْ نُصْبُ أَعْیُنِهِمْ فِى آجَالِهِمْ. 
صدقه دادن دارویى ثمر بخش است، و كردار بندگان در دنیا، فردا در پیش روى آنان جلوه گر است. 
 
دنیا
وَ قَالَ [علیه السلام] إِذَا أَقْبَلَتِ الدُّنْیَا عَلَى أَحَدٍ أَعَارَتْهُ مَحَاسِنَ غَیْرِهِ وَ إِذَا أَدْبَرَتْ عَنْهُ سَلَبَتْهُ مَحَاسِنَ نَفْسِهِ. 
چون دنیا به كسى روى آورد، نیكى هاى دیگران را به او عاریت دهد ، و چون از او روى برگرداند خوبى هاى او را نیز بربایند. 
 
معاشرت
خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَیْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَیْكُمْ. 
با مردم آن گونه معاشرت كنید، كه اگر مْردید بر شما اشك ریزند، و اگر زنده ماندید، با اشتیاق سوى شما آیند. 
 
بخشش
إِذَا قَدَرْتَ عَلَى عَدُوِّكَ فَاجْعَلِ الْعَفْوَ عَنْهُ شُكْراً لِلْقُدْرَةِ عَلَیْهِ. 
اگر بر دشمنت دست یافتى، بخشیدن او را شكرانه پیروزى قرار ده. 
 
دوست یابی
أَعْجَزُ النَّاسِ مَنْ عَجَزَ عَنِ اكْتِسَابِ الْإِخْوَانِ وَ أَعْجَزُ مِنْهُ مَنْ ضَیَّعَ مَنْ ظَفِرَ بِهِ مِنْهُمْ. 
ناتوان ترین مردم كسى است كه در دوست یابى ناتوان است، و از او ناتوان تر آن كه دوستان خود را از دست بدهد. 

شکرگذاری
إِذَا وَصَلَتْ إِلَیْكُمْ أَطْرَافُ النِّعَمِ فَلَا تُنَفِّرُوا أَقْصَاهَا بِقِلَّةِ الشُّكْرِ. 
چون نشانه هاى نعمت پروردگار آشكار شد، با ناسپاسى نعمت ها را از خود دور نسازید. 
 
سرزنش 
مَا كُلُّ مَفْتُونٍ یُعَاتَبُ. 
هر فریب خورده اى را نمى شود سرزنش كرد.
 
تقدیر
تَذِلُّ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِیرِ حَتَّى یَكُونَ الْحَتْفُ فِى التَّدْبِیرِ. 
كارها چنان در سیطره تقدیر است كه چاره اندیشى به مرگ مى انجامد.
 
در گذشتن از خطای جوانمردان
أَقِیلُوا ذَوِى الْمُرُوءَاتِ عَثَرَاتِهِمْ فَمَا یَعْثُرُ مِنْهُمْ عَاثِرٌ إِلَّا وَ یَدُ اللَّهِ بِیَدِهِ یَرْفَعُهُ. 
از لغزش جوانمردان در گذرید، زیرا جوانمردى نمى لغزد جز آن كه دست خدا او را بلند مرتبه مى سازد. 
 
عمل گرایى
مَنْ أَبْطَأَ بِهِ عَمَلُهُ لَمْ یُسْرِعْ بِهِ نَسَبُهُ. 
كسى كه كردارش او را به جایى نرساند، افتخارات خاندانش او را به جایى نخواهد رسانید. 
 
یارى كردن مردم
مِنْ كَفَّارَاتِ الذُّنُوبِ الْعِظَامِ إِغَاثَةُ الْمَلْهُوفِ وَ التَّنْفِیسُ عَنِ الْمَكْرُوبِ. 
از كفّاره گناهان بزرگ، به فریاد مردم رسیدن ، و آرام كردن مصیبت دیدگان است. 
 
ترس از خدا 
یَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَیْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ یُتَابِعُ عَلَیْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِیهِ فَاحْذَرْهُ. 
اى فرزند آدم! زمانى كه خدا را مى بینى كه انواع نعمت ها را به تو مى رساند تو در حالى كه معصیت كارى، بترس. 
 
رفتار شناسى
مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَیْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِى فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ. 
كسى كه چیزى را در دل پنهان نكرد جز آن كه در لغزش هاى زبان و رنگ رخسارش، آشكار خواهد گشت.
 
روش درمان دردها
امْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَى بِكَ. 
با درد خود بساز، چندان كه با تو سازگار است. 

بى نیازى از عذر خواهى
الِاسْتِغْنَاءُ عَنِ الْعُذْرِ أَعَزُّ مِنَ الصِّدْقِ بِهِ.
بى نیازى از عذر خواهى، گرامى تر از عذر راستین است.

برترین پارسایی
أَفْضَلُ اُّهْدِ إِخْفَاءُ اُّهْدِ. 
برترین زهد، پنهان داشت زهد است! 
 
ضرورت یاد مرگ
إِذَا كُنْتَ فِى إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِى إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى. 
هنگامى كه تو زندگى را پْشت سر مى گذارى و مرگ به تو روى مى آورد، پس دیدار با مرگ چه زود خواهد بود. 
 
راه بى نیازى
أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى. 
بهترین بى نیازى، ترك آرزوهاست. 

آرزوهاى طولانى 
مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ أَسَاءَ الْعَمَلَ. 
كسى كه آرزوهایش طولانى است كردارش نیز ناپسند است. 
 
ارزش ها و آداب معاشرت با مردم
لِابْنِهِ الْحَسَنِ [علیه السلام] یَا بُنَیَّ احْفَظْ عَنِّى أَرْبَعاً وَ أَرْبَعاً لَا یَضُرُّكَ مَا عَمِلْتَ مَعَهُنَّ إِنَّ أَغْنَى الْغِنَى الْعَقْلُ وَ أَكْبَرَ الْفَقْرِ الْحُمْقُ وَ أَوْحَشَ الْوَحْشَةِ الْعُجْبُ وَ أَكْرَمَ الْحَسَبِ حُسْنُ الْخُلُقِ یَا بُنَیَّ إِیَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْأَحْمَقِ فَإِنَّهُ یُرِیدُ أَنْ یَنْفَعَكَ فَیَضُرَّكَ وَ إِیَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْبَخِیلِ فَإِنَّهُ یَقْعُدُ عَنْكَ أَحْوَجَ مَا تَكُونُ إِلَیْهِ وَ إِیَّاكَ وَ مُصَادَقَةَ الْفَاجِرِ 

منبع:http://fararu.com/fa/news/9950/%DA%AF%D8%B2%D9%8A%D8%AF%D9%87-%D8%AC%D9%85%D9%84%D8%A7%D8%AA-%D9%82%D8%B5%D8%A7%D8%B1-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%B9%D9%84%D9%8A-%D8%B9

آخرین جستجو ها

آموزش فیزیک در کلیه مقاطع contekingfern Frances's receptions turnjuhaka نمداد elreadhuepret تبیین کده zuratheto دکترنادر نوری - کرمانشاه - Dr Naader Noory دنیای هیولا